در میان درخواست‌ها برای قطع روابط تجاری با چین به دلیل تخلفات این کشور در مرز، آرویند پاناگاریا، معاون سابق رئیس نیتی آایوگ، معتقد است که قطع تجارت با پکن در این مقطع به قربانی کردن رشد اقتصادی بالقوه هند است.
در میان درخواست‌ها برای قطع روابط تجاری با چین به دلیل تخلفات این کشور در مرز، آرویند پاناگاریا، معاون سابق رئیس نیتی آایوگ، معتقد است که قطع تجارت با پکن در این مقطع به قربانی کردن رشد اقتصادی بالقوه هند است.در عوض، پاناگاریا پیشنهاد کرد که هند باید برای گسترش تجارت خود، با کشورهایی مانند بریتانیا و اتحادیه اروپا وارد توافقنامه های تجارت آزاد (FTA) شود.
وی گفت: «درگیر کردن چین در یک جنگ تجاری در این مقطع به معنای قربانی کردن بخش قابل توجهی از رشد بالقوه ما خواهد بود... صرفاً به دلایل اقتصادی، انجام هر گونه اقدامی در پاسخ به آن (تجاوزات در مرز) غیرعاقلانه خواهد بود. اقتصاددان به PTI گفت.
به گفته ارتش هند، سربازان هندی و چینی در امتداد خط کنترل واقعی (LAC) در بخش تاوانگ در آروناچال پرادش در 9 دسامبر با هم درگیر شدند و این رویارویی منجر به "جراحات جزئی به تعدادی از پرسنل از هر دو طرف" شد.
پاناگاریا که در حال حاضر استاد اقتصاد در دانشگاه کلمبیا است، گفت که هر دو کشور می توانند بازی تحریم های تجاری را انجام دهند، اما توانایی یک اقتصاد 17 تریلیون دلاری (چین) برای آسیب رساندن به اقتصاد 3 تریلیون دلاری (هند) بسیار بیشتر از عکس آن است. .
پاناگاریا خاطرنشان کرد که حتی اقتصاد بزرگی مانند آمریکا با تحریم های خود چه علیه چین و چه حتی روسیه چندان موفق نبوده است.
کسری تجاری، تفاوت بین واردات و صادرات، بین هند و چین 51.5 میلیارد دلار در ماه های آوریل تا اکتبر این مالی بود.بر اساس آخرین داده‌های دولت، کسری بودجه طی سال‌های 2021-22 به 73.31 میلیارد دلار در مقایسه با 44.03 میلیارد دلار در سال 2020-21 افزایش یافته است.
بر اساس این داده‌ها، واردات در ماه‌های آوریل تا اکتبر این مالی به 60.27 میلیارد دلار و مجموع صادرات 8.77 میلیارد دلار رسیده است.
Panagariya در توضیح بیشتر گفت که این اتفاق می افتد که برای بسیاری از محصولات وارداتی هند، چین ارزان ترین تامین کننده است، بنابراین دهلی نو آنها را از پکن خریداری می کند.
همچنین اتفاق می افتد که برای کالاهایی که هند می خواهد صادر کند، چین بهترین قیمت را به دهلی نو ارائه نمی دهد.
پاناگاریا گفت: "بنابراین، ما آنها را به شرکای تجاری دیگر مانند ایالات متحده می فروشیم. این واقعیت که این منجر به کسری تجاری با چین و مازاد تجاری با ایالات متحده می شود، نباید دلیلی برای نگرانی باشد."
برای کاهش کسری تجاری با چین، پاناگاریا پیشنهاد کرد که این ایده باید تجارت با سایر شرکای تجاری را سریعتر گسترش دهد تا اینکه از طریق ابزاری بی‌پرده مانند تحریم‌های تجاری، آن را با پکن کاهش دهد.
او گفت: "ما باید از چشم انداز رشد عالی هند برای دهه آینده استفاده کنیم و روی رشد اقتصاد با بیشترین سرعت ممکن تمرکز کنیم. وقتی سومین اقتصاد بزرگ باشیم، تهدیدهای تحریمی ما احتمالا اعتبار بیشتری خواهند داشت."
وی در پاسخ به این سوال که آیا هند می تواند کسری تجاری کلی خود را کاهش دهد، گفت که شاخص مناسب عدم تعادل خارجی از نقطه نظر ثبات کلان اقتصادی و مالی، کسری حساب جاری است زیرا افزایش بدهی های ما در خارج از کشور را اندازه گیری می کند.
به گفته پاناگاریا، در حالی که تغییرات در تراز حساب جاری به او دلیلی برای نگرانی نمی دهد، به عنوان یک اقتصاد با رشد سریع، حتی مطلوب است که هند تا 2 تا 3 درصد تولید ناخالص داخلی در خارج از کشور برای تامین مالی سرمایه گذاری های خود وام بگیرد.
وی خاطرنشان کرد: ممکن است در سال‌های مالی جاری بین 2 تا 3 درصد کسری حساب جاری داشته باشیم، اما این نیز در حد تحمل ما است و هیچ تهدیدی برای ثبات اقتصاد کلان ایجاد نمی‌کند.
در سال 2020-2021، هند 0.9 درصد تولید ناخالص داخلی مازاد حساب جاری داشت در حالی که در سال 2021-2022، هند کسری حساب جاری 1.2 درصد از تولید ناخالص داخلی داشت.
